Terapia logopedyczna polega na prawidłowej diagnozie i zaplanowaniu działań terapeutycznych. Podczas pierwszego spotkania, przeprowadzany jest wywiad logopedyczny z osobą zainteresowaną lub z jej rodzicem/opiekunem, następnie diagnozuje się Pacjenta oraz ustala plan terapeutyczny. Logopeda prowadzi terapię wad wymowy (dyslalia), terapię jąkania, usprawnia percepcję słuchową, pracuje z osobami ze spektrum autyzmy czy z opóźnionym rozwojem mowy, z osobami z niepełnosprawnością intelektualną, a także z osobami objętymi wsparciem innych specjalistów, m.in. ortodonta, neurolog, fizjoterapeuta, foniatra, laryngolog. Dodatkowo terapie logopedyczna skierowana jest do osób z chorobami genetycznymi, neurologicznymi (osoby po udarach), a także do Pacjentów z ankyloglossią (skrócone wędzidełko podjęzykowe).
Warsztat pracy logopedy można poszerzyć jeszcze o pracę nad technikami oddechowymi, fonacyjnymi i emisyjnymi, które składają się na logopedię artystyczną.

Zakres działań neurologopedycznych jest bardzo szeroki. Neurologopeda zajmuje się wczesną interwencją neurologopedyczną, pomaga najmłodszym od pierwszych dni ich życia, pomagając wybrać odpowiednie techniki karmienia (przy współpracy z doradcą laktacyjnym), sprawdzając odruchy oralne, pracując nad koordynacją ssania, połykania i oddychania u najmłodszych.
Dalej zajmuje się pracą z osobami z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi, osobami obciążonymi wywiadem okołoporodowym, z zaburzeniami i chorobami genetycznymi oraz neurologicznymi, przechodząc do diagnozy oraz terapii osób starszych po wypadkach komunikacyjnych lub uszkodzeniach struktur mózgowych i ośrodkowego układu nerwowego.

W naszym gabinecie udzielana jest pomoc w zakresie :
– problemów osobistych ( depresje, lęki, problemy w radzeniu sobie z emocjami, stresem, trudności w relacjach społecznych, nieśmiałość, problemy z akceptacją siebie, zaburzenia odżywiania, trudności rozwojowe );
– problemów szkolnych;
– problemów rodzinnych;

Pierwsza wizyta jest spotkaniem diagnostycznym. Opiera się głównie na rozmowie z pacjentem lub całą rodziną. Służy rozpoznaniu ogólnej sytuacji oraz określeniu problemu. Jeśli problem dotyczy dziecka terapeuta przeprowadza wywiad z rodzicem dotyczący przebiegu faz rozwojowych, emocji, zachowania dziecka, zaobserwowanych trudności. Terapeuta podejmuje decyzję o formie i częstotliwości kolejnych spotkań.

Jeśli czujesz się niepewnie, obawiasz się, że zapomnisz poruszyć z terapeutą określony temat, zapisz na kartce pytania, z którymi chcesz się zwrócić do osoby prowadzącej. Pomaga to usystematyzować myśli podczas spotkania, jak również pozwala na zebranie większej ilości istotnych informacji.

Fizjoterapeuta pracuje z osobami dotkniętymi wadami wrodzonymi, niepełnosprawnością ruchową, urazami, nieprawidłowościami z zakresu motoryki małej oraz dużej. Terapia polega na odnalezieniu przyczyny, zdiagnozowaniu problemu oraz wdrożeniu odpowiednich technik terapeutycznych, m.in. fizykoterapii, masażu czy kinezyterapii.
Fizjoterapeuci, jako osoby wykonujące w Polsce samodzielny zawód medyczny, przy ścisłej współpracy z neurologami czy ortopedami, mają pozytywny wpływ na ruchowe funkcjonowanie człowieka i poprawiają jego sprawność ruchową.

Terapia integracji sensorycznej polega na szeroko pojętej pracy i integracji zmysłów: słuchu, wzroku, węchu, dotyku, smaku oraz priopriocepcji. Wszystkie te zmysły oraz ich integracja przebiegają prawidłowo, jeżeli na naturalnej drodze aktywności nic nie zaburzy sekwencji rozwoju procesów przetwarzania sensorycznego. Wtedy to, należy ustalić, czy Pacjent jest nadwrażliwy, czy podwrażliwy na bodźce sensoryczne, jak reaguje na zmiany, czy zostały obniżone jego umiejętności ruchowe. Pacjenci z zaburzeniami integracji sensorycznej mają również trudności ze skupieniem uwagi na zadaniu, wytrwaniu w zaplanowanym działaniu i skoncentrowaniu się na nim, ale również problemy z czuciem własnego ciała, z kinestezją oraz z planowaniem ruchu, które może być również związane z nieprawidłowym napięciem mięśniowym.

Terapia miofunkcjonalna polega na pracy i prawidłowej integracji mięśni całego ciała, ale przed wszystkim mięśni z obszaru ustno-twarzowego. Prawidłowa koordynacja mięśni twarzy, mięśni mimicznych, mięśni żucia, gryzienia oraz tych używanych do prawidłowego oddychania i połykania, prowadzi do lepszego funkcjonowania Pacjenta.
Metoda miofunkcjonalna często jest wykorzystywana w pracy z Pacjentami ortodontycznymi, z Pacjentami z obniżonym/wzmożonym napięciem mięśniowym strefy orofacjalnej, z nieprawidłowym – ustnym torem oddechowym, jak i z zaburzeniami artykulacyjnymi.
Dodatkowo terapia ta wspomaga leczenie ortodontyczne, zaburzenia w pracy stawów skroniowo-żuchwowych oraz koryguje nieprawidłową pozycję spoczynkową języka i prowadzi do prawidłowego sposobu połykania. Metoda miofunkcjonalna wykonywana jest przez certyfikowanych terapeutów.

Zajęcia z zakresu terapii ręki skierowane są do Pacjentów z zaburzeniami pracy motoryki małej, czyli z precyzyjnymi ruchami dłoni, palców oraz całej kończyny górnej. Mają one na celu przygotowanie Pacjenta do doskonalenia swoich ruchów, polepszenie koordynacji ruchowej, ruchowo-wzrokowej oraz wykonywania czynności manipulacyjnych. Skierowane są one do osób z zaburzonym napięciem mięśniowym w obrębie kończyn górnych, ze zdiagnozowaną nieodpowiednią postawą ciała oraz nieodpowiednim centralnym napięciem mięśniowym, również dla osób mających trudności z wykonywaniem codziennych czynności.
Ponadto dla dzieci, które przejawiają nieodpowiedni chwyt narzędzia pisarskiego, nieodpowiednio dociskają narzędzie do kartki, nie chcą uczyć się pisać/kolorować/malować, są wrażliwe dotykowo na różne faktury sensoryczne używane w przedszkolu/szkole, ale także mają trudności grafomotoryczne, a ich pismo jest nieczytelne przez innych i przez ich samych.

Każda terapia dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (autyzm dziecięcy, atypowy, całościowe zaburzenia rozwojowe czy Zespół Aspergera), planowana jest według indywidualnych potrzeb Pacjenta. Opiera się ona na wnikliwej interpretacji dokumentacji dostarczonej przez Pacjenta lub jego opiekunów, przez przeprowadzenie dokładnego wywiadu terapeutycznego, poznaniu Pacjenta w warunkach gabinetowych, ale również analizie nagrań z domu Pacjenta (podczas swobodnej zabawy/czynności, w miejscu, które daje mu poczucie bezpieczeństwa).
Stworzenie odpowiedniego planu terapeutycznego polega na poznaniu mocnych i słabych stron Pacjenta oraz zbudowaniu na ich podstawie systemu pracy, który dzięki wykorzystaniu plusów pomoże w pracy nad deficytami.
W terapii ważna jest relacja Pacjenta z terapeutą, nawiązanie wspólnego pola uwagi, wzajemna akceptacja oraz dążenie do uzyskania satysfakcjonujących efektów podążając za Pacjentem, nie ograniczając go.

Narzędzie wykorzystywane do pracy z dziećmi z ASD, nieśmiałymi, z nadpobudliwością ruchową, agresywnymi, z trudnościami emocjonalnymi, z problemami z pracą w grupie rówieśniczej, ale także dla dzieci/młodzieży nieradzącymi sobie w trudnych sytuacjach. Trening umiejętności społecznych ma na celu szczegółowe zaplanowanie i kształtowanie pewnych umiejętności.
Praca tym narzędziem pozwala na zrozumienie zachowań społecznych, trenowanie komunikacji, kontrolę emocji, ukazywanie umiejętności prospołecznych (jak postawa ciała, kontakt wzrokowy, mimika), ale też wspomaga proces budowania własnej tożsamości czy umiejętności planowania.

Metodę masażu logopedycznego wykorzystuje się u Pacjentów z zaburzeniami w funkcjonowaniu aparatu artykulacyjnego, z jego wzmożonym lub obniżonym napięciem mięśniowym, w Pacjentów z nadwrażliwością lub podwrażliwością czuciową, z nieprawidłową reakcją na bodźce sensoryczne, w przypadkach zaburzeń kinestezji artykulacyjnej, ale także u Pacjentów z problemami w jedzeniu, gdzie stosowanych jest trening karmienia.
Metoda wykorzystywana jest również w przypadku nawykowego oddychania przez usta, wygórowanych odruchów niemowlęcych, problemów z połykaniem, a także w trakcie leczenia ortodontycznego przy zdiagnozowanych wadach zgryzu.
Masaż wykonywany może być manualnie, ale także za pomocą wibratora logopedycznego, tubek żuchwowych czy gryzaków, aby odpowiednio przygotować mięśnie i receptory dotyku do dalszej pracy.

Jest to metoda wspomagająca pracę logopedy/neurologopedy, która polega na oklejaniu specjalistycznymi plastrami wybranych mięśni, więzadeł czy ścięgien. Zalecana jest Pacjentom z obrzękami/bólami, z niestabilną pracą receptorów czuciowych, z zaburzeniami napięcia mięśniowego (w tym przypadku szczególnie w strefie ustno-twarzowej), z zaburzeniami krążenie oraz nieprawidłowym funkcjonowaniem układ powięzi i limfatycznego.

Pierwszy w Polsce interaktywny trening wyższych funkcji słuchowych dla dzieci z zaburzeniami przetwarzania słuchowego (centralnymi zaburzeniami słuchu) oraz dzieci z grupy ryzyka tych zaburzeń od 4 roku życia. Trening Neuroflow prowadzony jest on-line i jest dostępny na naszej platformie internetowej. Dostęp do platformy można uzyskać po przebyciu diagnozy w jednym z certyfikowanych ośrodków Neuroflow.

Jeżeli Twoje dziecko ma trudności:
– w skupieniu uwagi
– w nauce, pisaniu i czytaniu, w nauce języków obcych
– z rozumieniem mowy, gdy w otoczeniu jest szum, gwar lub hałas
– z rozumieniem dłuższych lub złożonych poleceń ustnych
– prosi często o powtórzenie pytania lub wypowiedzi
– często sprawia wrażenie nieobecnego
– chorowało na przewlekłe wysiękowe zapalenia ucha środkowego lub na ostre zapalenia ucha, miało przerośnięty migdałek gardłowy

Wówczas należy sprawdzić, czy przyczyną trudności dziecka nie są zaburzenia przetwarzania słuchowego APD. U wielu dzieci z dysleksją, trudnościami w uczeniu się, SLI lub ADHD to właśnie zaburzenia przetwarzania bodźców słuchowych są przyczyną ich trudności w uczeniu się na drodze słuchowej.
*źródło: neuroflow.pl

ADOS- 2 to protokół obserwacji objawów autyzmu, określany jako „złoty standard” diagnozy autyzmu na świecie. Podczas badania diagnosta proponuje dziecku/dorosłemu kilkanaście wspólnych aktywności i tematów rozmowy. ADOS pomaga wykryć spektrum autyzmu u dzieci od 12 miesiąca życia, ale także u młodzieży i u dorosłych.

W ADOS nie oceniamy ogólnego rozwoju w różnych sferach (np. motoryka, rozwój poznawczy, zmysły), ale oceniamy objawy charakterystyczne dla autyzmu: interakcje społeczne, komunikacja oraz ograniczone, powtarzalne zachowania. ADOS uwzględnia kryteria diagnostyczne DSM. Badanie trwa 40-60 minut. W tym czasie diagnosta proponuje kolejne aktywności i w zależności od wieku bawi się wspólnie z dzieckiem, rozmawia z dorosłym. Podczas badania z małymi dziećmi w pokoju zawsze obecny jest rodzic lub opiekun. W koszt badania jest wliczona końcowa, pisemna opinia sporządzana przez specjalistę prowadzącego diagnozę. Przeprowadzenie samego badania ADOS-2 może być przydatne m.in. dla dorosłych osób, które podejrzewają u siebie autyzm/zespół Aspergera oraz dla rodziców dzieci, którzy chciałyby rozpocząć wstępną diagnostykę w kierunku zaburzeń ze spektrum.

Rezultaty badania ADOS-2 – wyniki sporządzone w formie opinii od psychologa – stanowią konkretną, zweryfikowaną informację, czy i jakie objawy ze spektrum autyzmu występują u Pacjenta/ki oraz czy posiadane przez niego/nią umiejętności są zgodne z normami dla danej grupy wiekowej. Jeżeli psycholog-diagnosta stwierdzi u osoby badanej istotne odchylenia od owej normy po przeprowadzeniu badania ADOS-2, wyniki takie są poważną przesłanką do postawienia diagnozy zaburzeń ze spektrum autyzmu. Aby zgodnie z najwyższymi standardami postawić “pewną” diagnozę ASD, badanie ADOS-em powinno być potwierdzone także przez lekarza psychiatrę .